De ene verandering is nog niet afgerond, of de volgende dient zich alweer aan. Die constatering vormde het startpunt van een avond vol inzichten, twijfels en inspiratie. Op 6 mei organiseerden we bij YNNO een intervisie met elf veranderaars uit ons netwerk: opdrachtgevers, oud-deelnemers aan onze events én nieuwe gezichten. De opbrengst? Rake observaties, prikkelende vragen en gedeelde worstelingen – allemaal met één centrale vraag: hoe geef je richting aan verandering, terwijl je er zelf middenin deze én andere veranderingen zit?
Het veranderbord raakt overvol
Organisaties barsten van de ambities. Duurzaamheid, digitalisering, cultuurverandering, procesverbetering – alles grijpt in elkaar. En daardoor gebeurt er soms juist niets. De groep herkende dit patroon: als alles tegelijk moet, raakt de besluitvorming verlamd. De kunst is dan om het grote geheel op te knippen in hanteerbare delen. Kleine stappen maken, met oog voor het leerproces onderweg. Niet alleen sturen op resultaten, maar ook op reflectie, gedrag en het vermogen om samen te leren. Skill labs, rituelen of leerinterventies kunnen daarbij helpen.
Van denken naar doen én weer terug
Er was optimisme: juist deze tijd biedt ruimte om in beweging te komen. Structuren wankelen, hiërarchieën verschuiven. Dat opent mogelijkheden om sneller te handelen en bureaucratie te omzeilen. Maar daar schuilt ook een risico: als we alles op actie gooien, missen we het denkwerk. De balans tussen doordenken en doen blijft essentieel.
Wat helpt, is focus aanbrengen. Niet langer blijven hangen in abstracte discussies over trends als AI, maar vragen: hoe kan het jou vandaag helpen om je werk beter te doen? De groep benadrukte: mensen komen pas echt in beweging als ze de meerwaarde van de verandering ervaren – als het iets toevoegt aan hun vakmanschap, hun autonomie of de samenwerking met collega’s.
Verandervermogen is er – maar vraagt om ruimte
Een inzicht dat energie gaf: verandervermogen is er altijd. Alleen raakt het vaak ondergesneeuwd door drukte, onzekerheid en stroperige structuren. De groep pleitte ervoor om actiever te kiezen: durf ook te stoppen met projecten die niet bijdragen. Creëer ruimte.
Dat betekent soms ook verlies nemen en stilstaan bij wat je achterlaat. Rouw over het oude is geen zwakte – het is een noodzakelijke stap in elke verandering.
De mate waarin mensen zich identificeren met een veranderopgave, bleek een belangrijke succesfactor. Als een verandering vooral als ‘een project van bovenaf’ wordt ervaren, beklijft het niet. Maar als mensen snappen waaróm iets verandert – en dat kunnen verbinden aan hun eigen drijfveren – ontstaat beweging van binnenuit.
Klassiek én contextafhankelijk
De groep deelde ervaringen met methodieken die nog altijd effectief zijn. ADKAR en systemisch transitiemanagement werden vaak genoemd. Maar er klonk ook een nuance: methodes zijn geen blauwdrukken, ze werken alleen als ze passen bij de context. Zoals één van de deelnemers het verwoordde: “Als je met een Fiat 500 cabrio naar de poolcirkel wilt, moet je een heel andere route nemen dan wanneer je een Range Rover met sneeuwkettingen hebt.” De les? De route en het tempo van verandering hangen sterk af van de context en de middelen die je tot je beschikking hebt – niet elke methode past overal.
Ook het opleiden van interne veranderaars – mensen die tijd én mandaat krijgen – werd genoemd als belangrijke succesfactor. Juist zij kunnen het verschil maken in het dagelijks werk, als aanjager van verandering.
Tot slot: de vragen die bleven hangen
Zoals dat hoort bij een goede intervisie, eindigden we niet met antwoorden. We eindigden met betere vragen. Bijvoorbeeld:
- Moeten we opnieuw het gesprek voeren over wat we echt willen in organisaties?
- Daalt door omstandigheden het verandervermogen van mensen of overschatten we welke gelijke bijdrage we van iedereen kunnen vragen?
- Helpt onze aanpak medewerkers echt vooruit, of leggen we vooral veel druk bij het individu?
- En zijn we niet wat te snel geneigd te zeggen dat we ‘verandervermogen versterken’, terwijl we vooral aan specifieke veranderingen werken?
Antwoorden hebben we (nog) niet. Maar we nemen ze wel mee. En we nodigen jou uit om dat ook te doen. Want veranderen begint niet met het bedenken van de oplossing. Het begint met een goed gesprek.
Even bellen met Linda: 06 – 12 25 76 61